Nova exposición de pintura de Álvaro F. Polo en Ortigueira

Ferreiriño bacachís

Tenra.
Ese é o primeiro adxectivo que se me ven á mente logo de ver a nova exposición de pintura de Álvaro. Hoxe tiven a sorte de visitala tendo como guía a paleta retranqueira do pintor. Un luxo.


O primeiro que me chama a atención é a organización: rapaza núa-paisaxe-rapaza núa- paisaxe, escasamente rota —con grande acerto— un par de veces; o segundo no que puxen os ollos foron nas pedras, elemento para min novo na pintura de Álvaro e que rompe un pouquiño as súas liñas habituais; terceiro, o que eu din en chamar «pintura branca», eses cadros nos que a friaxe da suma de todas as cores do espectro destaca por riba das liñas corporais femininas.


A utilización que fai das cores, nunha primeira lectura, non destaca moito; haise que deter un chisco para decatarse de que as cores frías son moi sutís, acoirazando a tenrura das rapazas, e falo 

Astronomía práctica

expresamente «das rapazas» porque quero incluír non só a expresión da cara, senón o corpo en posturas sedentes, durmidas, suaves, candorosas. Pola súa banda, as cores cálidas realzan, máis se cabe, as expresións doces e delicadas.

Cullereiros

Curuxa das xunqueiras

Martiños peixeiros na lagoa de San Martiño

Logo están os xogos do pintor co espectador: agochando seres minúsculos que se teñen que atopar; escribindo títulos capciosos que se teñen que entender; utilizando luces subliminais —como as marcas de biquini, como a luz cenital dunha claraboia—que só olladas atentas serán capaces de descubrir.

Pero se hai algo que sobresae de todo o anterior son os «ollos e miradas» das rapazas e das aves con identidade definida. Ollos inmensos, medianos e pequenos, redondos, longos e achinados, azuis, amarelos e negros, tranquilos, serenos e emotivos, serios, desconfiados e duros, vixiantes, axexantes e expectantes...

Avelaiona

Xuro que ata vin odio no ollar dunha curuxa!
Que como se pode transmitir unha emoción humana dende a mirada dunha personaxe dun cadro? Con talento, só talento.
Parabéns, Álvaro

------------

Texto e fotos: Terras do Ortegal